واقعیت خستگی دل بود...

واقعیت

نه پاهایِ رفته ی تو بود

نه دلِ شکسته ی من

واقعیت

خستگیِ دل بود

از تکرارِ دلتنگی هایِ مدام

از گفتنِ دوستت دارم هایِ بی پاسخ

از اینکه هرکه آمد و گفت

خوب است ؟

لبخند زدم و گفتم خوب.. سلام دارد

اما آنها چه خبر داشتند

از بی خبریِ من حتی ؟

گوش هایم هم خسته بود

از شنیدنِ بهانه هایِ تکراری

از دروغ هایِ تلخی که

برایِ خودم شکر چاشنیش می کردم

بلکه هضم شود کمی.

نه جانم !

واقعیت این نیست که تو رفته ای

واقعیت این است که من تو را

با تمامِ روزهایِ آمده و نیامده

کنارِ بی راهه ی آدمکهایِ تکراری

جا گذاشته ام

به امیدِ یافتنِ

خنده ای از جنسِ

حقیقت

[ امتیاز :

] [ نتیجه : 3 ]

[ چهارشنبه 7 بهمن 1394 ] [ 12:59 ] [ ~fati~ ] [ بازدید : 288 ] [ ]

آخرین مطالب

نام کاربری :
رمز عبور :